Ανάλυση του 4ου ομίλου

Το 20ό Παγκόσμιο Κύπελλο πλησιάζει (12 Ιουνίου-13 Ιουλίου). Οι εθνικές ομάδες προετοιμάζονται για το κορυφαίο ποδοσφαιρικό ραντεβού που αναμένεται να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον. Το mundial-sportnews19.com παρουσιάζει αναλυτικά τον κάθε όμιλο. Τα δυνατά και αδύνατα σημεία της κάθε ομάδας, τα μεγάλα αστέρια, το πρόγραμμα και ό,τι πρέπει να γνωρίζει ο φίλαθλος για τους 32 μονομάχους.
 
 
4ος ΟΜΙΛΟΣ: Ουρουγουάη, Ιταλία, Κόστα Ρίκα, Αγγλία
 
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
14 Ιουνίου, 22:00 Ουρουγουάη-Κόστα Ρίκα (Εστάδιο Καστελάο)
15 Ιουνίου, 01:00 Αγγλία-Ιταλία (Αρένα Αμαζόνια)
19 Ιουνίου, 22:00 Ουρουγουάη-Αγγλία (Αρένα Κορίνθιανς)
20 Ιουνίου, 19:00 Ιταλία-Κόστα Ρίκα (Αρένα Περναμπούκο)
24 Ιουνίου, 19:00 Ιταλία-Ουρουγουάη (Αρένα ντας Ντούνας)
24 Ιουνίου, 19:00 Κόστα Ρίκα-Αγγλία (Εστάδιο Μινεϊράο)
 
 
ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ: Με ταλέντο και δύναμη...
 
 
Σε έναν από τους πιο δυνατούς ομίλους της διοργάνωσης η Ουρουγουάη έχοντας όλη την γκάμα ποδοσφαιριστών στη διάθεση της, καλείται να αντιμετωπίσει τις Ιταλία, Αγγλία και Κόστα Ρίκα. Φυσικά ο στόχος της Σελέστε όσο αφορά την φάση των ομίλων είναι ένας: Η πρόκριση!
 
Μία από τις πλέον ισχυρές ομάδες της Νοτίου Αμερικής, με μεγάλη παράδοση στα κορυφαία τουρνουά είναι δίχως αμφισβήτηση η Εθνική Ουρουγουάης. Ποιός μπορεί να ξεχάσει άλλωστε την μεγάλη της επιτυχία το 1950 όταν υπερίσχυσε μέσα στο Μαρακανά της Βραζιλίας με 2-1, «αναγκάζοντας» έναν ολόκληρο λαό να ξεσπάσει σε δάκρυα. Πριν από τέσσερα χρόνια στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, πραγματοποιώντας εξαίσιες εμφανίσεις είχε καταλάβει την 4η θέση.
 
Τώρα με μία «σιδερένια» ομάδα και ποδοσφαιριστές σκληροτράχηλους (Λουγκάνο, Γκοντίν) αλλά και τεχνίτες μεγάλης αξίας (Σουάρες, Φορλάν, Καβάνι) έχει όλα τα φόντα να διακριθεί ξανά. Το πόσο μακριά θα φθάσει πάντως αυτό είναι κάτι που θα φανεί. Σίγουρα τα δύσκολα ξεκινάμε από το... καλημέρα αφού στον όμιλό της, υπάρχουν Ιταλία, Αγγλία κατά κύριο λόγο και μετά η Κόστα Ρίκα. Θα γίνει λοιπόν μεγάλη μάχη για τις δύο προνομιούχες θέσεις.
 
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗΣ
 
Πρωτεύουσα: Μοντεβιδέο
Επίσημη γλώσσα: Ισπανικά
Πολίτευμα: Προεδρική Δημοκρατία
Πρόεδρος: Χοσέ Μουχίκα
Αντιπρόεδρος: Ντανίλο Αστόρι
Πληθυσμός: 3.494.382
Τίτλοι: Παγκόσμια Κύπελλα 2 (1930, 1950), Κόπα Αμέρικα 15 (1916, 1917, 1920, 1923, 1924, 1926, 1935, 1942, 1956, 1959, 1967, 1983, 1987, 1995, 2011), 2 χρυσά ολυμπιακά μετάλλια (1924, 1928)
Συμμετοχές σε Μουντιάλ: 12 (1930, 1950, 1954, 1962, 1966, 1970, 1974, 1986, 1990, 2002, 2010, 2014)
Μεγαλύτερη Νίκη: Ουρουγουάη-Βολιβία 9-0 (1927)
Μεγαλύτερη Ήττα: Ουρουγουάη-Αργεντινή 0-6 (1902)
 
Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ
 
Τερματοφύλακες: Φερνάντο Μουσλέρα (Γαλατασαράι), Μάρτιν Σίλβα (Βάσκο Ντα Γκάμα), Ροντρίγκο Μουνιόζ (Λιμπερτάδ).
Αμυντικοί: Μαξιμιλιάνο Περέιρα (Μπενφίκα), Ντιέγκο Λουγκάνο (Γουέστ Μπρομ), Ντιέγκο Γκοντίν, Χοσέ Μαρία Χιμένεζ (Ατλέτικο Μαδρίτης), Σεμπάστιαν Κόατες (Νασιονάλ), Μάρτιν Κάσερες (Γιουβέντους), Χόρχε Φουσίλε (Πόρτο).
Μέσοι: Αλβάρο Γκονζάλες (Λάτσιο), Αλβάρο Περέιρα (Σάο Πάολο), Βάλτερ Γκαργκάνο (Πάρμα), Εγκίντιο Ρίος (Μορέλια), Ντιέγκο Πέρες (Μπολόνια), Κρίστιαν Ροντρίγκες (Ατλέτικο Μαδρίτης), Γκαστόν Ραμίρες (Σουθάμπτον), Νίκολας Λοδέιρο (Μποταφόγκο).
Επιθετικοί: Λουίς Σουάρες (Λίβερπουλ), Έντινσον Καβάνι (Παρί Σεν Ζερμέν), Άμπελ Ερνάντεζ (Παλέρμο), Ντιέγκο Φορλάν (Σερέζο Οσάκα), Κρίστιαν Στουάνι (Εσπανιόλ).
 
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Τρίτο Μουντιάλ για τον Οσκαρ Ταμπάρεζ. Στα 67 του (03/03/47) ο Ουρουγουανός έχει πλούσια προπονητική καριέρα τόσο στη χώρα του όσο και στην Αργεντινή. Το ντεμπούτο σε Παγκόσμιο Κύπελλο έγινε το 1990, με την Σελέστε να φτάνει ως την φάση των «16». Το 2010 η ομάδα έπαιξε καταπληκτικό ποδόσφαιρο στη Ν. Αφρική και αναδείχθηκε τέταρτη. 
 
 
ΙΤΑΛΙΑ: Ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο!
 
 
Τις κατακτήσεις της Βραζιλίας επιδιώκει να φτάσει η Εθνική Ιταλίας στο 20ο Παγκόσμιο Κύπελλο! Η Σκουάντρα Ατζούρα έχοντας στο ρόστερ της πολλά νέα πρόσωπα θα δώσει μάχη κυρίως με τις Ουρουγουάη και Αγγλία για τα δύο εισιτήρια των προημιτελικών.
 
Πρόκειται για την δεύτερη πιο επιτυχημένη εθνική ομάδα του κόσμου, καθώς έχει κατακτήσει 4 Παγκόσμια Κύπελλα (1934, 1938, 1982, 2006). Μόνο δύο φορές δεν έδωσε παρών σε τελική φάση. Στις υπόλοιπες ήταν πάντα παρούσα και μάλιστα έκανε πάντα ή σχεδόν πάντα αισθητή την εμφάνισή της.
 
Η τωρινή Εθνική Ιταλίας του Τσέζαρε Πραντέλι έχει υψηλούς στόχους, κάτι που δεν μπόρεσε να πετύχει πριν από 4 χρόνια στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής, όπου έφυγε από τον πρώτο κιόλας γύρο. Τα ατού της είναι πρώτα απ όλα ο πορτιέρο Τζιανλουίτζι Μπουφόν, εκ των καλυτέρων του κόσμου. Μετά ο πολύπειρος και πανέξυπνος μέσος, Αντρέα Πίρλο και φυσικά ο απρόβλεπτος (για το καλύτερο και το χειρότερο) επιθετικός, Μάριο Μπαλοτέλι. 
 
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
 
Πρωτεύουσα: Ρώμη
Επίσημη γλώσσα: Ιταλικά
Πολίτευμα: Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
Πρόεδρος: Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο
Πρωθυπουργός: Ματέο Ρέντσι
Πληθυσμός: 60.090.430
Τίτλοι: Παγκόσμια Κύπελλα 4 (1934, 1938, 1982, 2006),  Euro 1 (1968), 1 χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο (1936), 7 Κύπελλα Εθνών Κεντρικής Αμερικής (1991, 1997, 1999, 2003, 2005, 2007, 2013)
Συμμετοχές σε Μουντιάλ: 18 (1934, 1938, 1950, 1954, 1962, 1966, 1970, 1974, 1978, 1982, 1986, 1990, 1994, 1998, 2002, 2006, 2010)
Μεγαλύτερη Νίκη: Ιταλία-ΗΠΑ 9-0 (1948)
Μεγαλύτερη Ήττα: Ουγγαρία-Ιταλία 7-1 (1924)
 
Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ
 
Τερματοφύλακες: Τζανλουίτζι Μπουφόν (Γιουβέντους), Σαλβατόρε Σίριγκου (Παρί Σεν-Ζερμέν), Ματία Περίν (Τζένοα).
Αμυντικοί: Ινιάτσο Αμπάτε και Ματία Ντε Σίλιο (Μίλαν), Αντρέα Μπαρτζάλι, Λεονάρντο Μπονούτσι και Τζόρτζιο Κιελίνι (Γιουβέντους), Γκαμπριέλ Παλέτα (Πάρμα), Κρίστιαν Μάτζο (Νάπολι), Αντρέα Ρανόκια (΄Ιντερ), Ματέο Νταρμιάν (Τορίνο), Μανουέλ Πασκουάλ (Φιορεντίνα).
Μέσοι: Κλάουντιο Μαρκίζιο και Αντρέα Πίρλο (Γιουβέντους), Ρικάρντο Μοντολίβο (Μίλαν), Αντόνιο Καντρέβα (Λάτσιο), Ντανιέλε Ντε Ρόσι (Ρόμα), Μάρκο Παρόλο (Πάρμα), Τιάγκο Μότα και Μάρκο Βεράτι (Παρί Σεν-Ζερμέν), Ρόμουλο (Βερόνα), Αλμπέρτο Ακουιλάνι (Φιορεντίνα).
Επιθετικοί: Μάριο Μπαλοτέλι (Μίλαν), Αντόνιο Κασάνο (Πάρμα), Αλέσιο Τσέρτσι και Τσίρο Ιμόμπιλε (Τορίνο), Λορέντσο Ινσίνιε (Νάπολι), Τζουζέπε Ρόσι (Φιορεντίνα), Ματία Ντέστρο (Ρόμα).
 
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Με τον Τσέζαρε Πραντέλι όλα γίνονται! Όταν το 2010 ανέλαβε την Σκουάντρα Αζτούρα, κανείς δεν περίμενε ότι η ομάδα θα έφτανε στον τελικό. Στα 57 του (19/09/57) πήρε την πρόκριση και φιλοδοξεί, αν και δεν το φωνάζει, να φτάσει τους Ιταλούς μέχρι το τέλος της διοργάνωσης.
 
 
ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ: Ζει το όνειρο της συμμετοχής
 
 
Οι Λος Τίκος θεωρούνται ο «αδύναμος κρίκος» του ομίλου τους. Διαθέτει μία νεανική ομάδα που έχει καλή φυσική κατάσταση, τρεις ταλαντούχους ποδοσφαιριστές, τον πολύ καλό  μεσοεπιθετικό της Φούλαμ, Μπράιν Ρουίς, τον ταχύτατο διεμβολιστή του Ολυμπιακού (ανήκει στην Άρσεναλ) Τζόελ Κάμπελ και τον χαφ Κριστιάν Μπολάνιος. Έχει προκριθεί τέσσερις φορές σε τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όπου στην πρώτη της παρουσία έφθασε στους «16».
 
Έχει κατακτήσει 3 πρωταθλήματα CONCACAF (1963, 1969, 1989) και 7 φορές το Κύπελλο Εθνών Κεντρικής Αμερικής.
 
Αν μπορέσει και πάρει έστω και μία ισοπαλία θα έχει πετύχει και με το παραπάνω στη φετινή διοργάνωση. Στηρίζεται σε παίκτες που δεν αγωνίζονται σε μεγάλα πρωταθλήματα όπως οι Ουμάνα, Καμπόα και Μπολάνιο, ενώ επίσης στην αποστολή της ομάδας υπάρχει και ο άσσος του Ολυμπιακού, Τζόελ Κάμπελ. 
 
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ
 
Πρωτεύουσα: Σαν Χοσέ
Επίσημη γλώσσα: Ισπανικά
Πολίτευμα: Προεδρική Δημοκρατία
Πρόεδρος: Λάουρα Τσιντσίγια
Αντιπρόεδρος: Άλφιο Πίβα (1ος), Λουίς Λίμπερμαν (2ος)
Πληθυσμός: 4.253.877
Τίτλοι: 3 Concacaf Gold Cup (1963, 1969, 1989)
Συμμετοχές σε Μουντιάλ: 4 (1990, 2002, 2006, 2014)
Μεγαλύτερη Νίκη: 12-0 το Πουέρτο Ρίκο (1946)
Μεγαλύτερη Ήττα: 7-0 από Μεξικό (1975)
 
Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ
 
Τερματοφύλακες: Κέιλορ Νάβας (Λεβάντε), Πάτρικ Πέμπερτον (Αλαχουελένσε), Ντανιέλ Καρμπονέρο (Ερεδιάνο). 
Αμυντικοί: Τζόνι Ακόστα (Αλαχουελένσε), Τζιανκάρλο Γκονζάλες (Κολούμπους Κρου), Μάικλ Ουμάνα (Σάπρισα), Όσκαρ Ντουάρτε (Κλαμπ Μπριζ), Γουέιλον Φράνσις (Κολούμπους Κρου), Χέινερ Μόρα (Σάπρισα), Τζούνιορ Ντίας (Μάιντς), Κριστιάν Γκαμπόα (Ρόζενμποργκ), Ρόι Μίλερ (Νιου Γιορκ Ρεντ Μπουλς). 
Μέσοι: Σέλσο Μπόρχες (ΑΪΚ Στοκχόλμης), Κρίστιαν Μπολάνιος (Κοπεγχάγη), Όσκαρ Εστέμπαν Γρανάδος (Ερεδιάνο), Μάικλ Μπαράντες (Άλεσουντ), Γέλτσον Τεχέδα (Σάπρισα), Ντιέγκο Κάλβο (Βαλερένγκα), Χοσέ Μιγκέλ Κουμπέρο (Ερεδιάνο). 
Επιθετικοί: Μπράιαν Ρουίς (Αϊντχόφεν), ΤζόελΚάμπελ (Άρσεναλ/Ολυμπιακός), Ράνταλ Μπρένες (Καρταχινές), Μάρκο Ουρένα (Κουμπάν).
 
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: O Χόρχε Λουίς Πίντο Αφάναντορ είναι ένας ακόμη πρωτάρης προπονητής σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Στα 62 του (16/12/52) έχει προπονήσει πολλές ομάδες από την Λατινική Αμερική. Δεν κατάφερε να πάει στο Μουντιάλ του 2010 με την Κολομβία, όμως με πολλή δουλειά την τελευταία τριετία πήρε την πρόκριση με την Κόστα Ρίκα.
 
ΑΓΓΛΙΑ: Τα πεινασμένα Λιοντάρια
 
 
Από τις τρεις ισχυρές ομάδες του 4ου ομίλου η Εθνική Αγγλίας θεωρείται το μεγάλο αουτσάιντερ. Έχοντας όμως νέους ποδοσφαιριστές μόνο αυτό τον χαρακτηρισμό δεν θα μπορούσε να της δώσει κανείς!
 
Χρόνια ολόκληρα τώρα τα «λιοντάρια» προσπαθούν να παρουσιάσουν μία ισχυρή εθνική ομάδα. Μετά το 1966, που κατέκτησε το ένα και μοναδικό έως τώρα τρόπαιό της, σπάνια κατάφερε να δημιουργήσει ισχυρό συγκρότημα. Αν και πάντα είχε στις τάξεις της σημαντικούς ποδοσφαιριστές. Έτσι τις πιο πολλές φορές δεν μπόρεσε να φθάσει ψηλά σε Παγκόσμιο Κύπελλο.
 
Τώρα πάλι έχει ποδοσφαιριστές αξίας όπως οι έμπειροι Τζέραρντ, Λαμπάρντ, ο ταλαντούχος χαφ Μπάρκλεϊ, και οι επιθετικοί Γουέιν Ρούνεϊ και Ντάνιελ Στάριντζ, αλλά ειδικοί αναλυτές προβληματίζονται για το αν έχει αξιόμαχο σύνολο. Ερωτηματικό αποτελεί και η θέση του τερματοφύλακα, την οποία διεκδικούν ο Πολ Χαρτ με τον Φρέιζερ Φόρστερ. Η Αγγλία είναι ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο...
 
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ
Πρωτεύουσα: Λονδίνο
Επίσημη γλώσσα: Αγγλικά
Πολίτευμα: Βασιλευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
Βασίλισσα: Ελισσάβετ Β΄
Πρωθυπουργός: Ντέιβιντ Κάμερον
Πληθυσμός: 53.013.000
Τίτλοι: Παγκόσμιο Κύπελλο 1 (1966)
Συμμετοχές σε Μουντιάλ: 14 (1950, 1954, 1958, 1962, 1966, 1970, 1982, 1986, 1990, 1998, 2002, 2006, 2014)
Μεγαλύτερη Νίκη: 13-0 με Ιρλανδία (1882)
Μεγαλύτερη Ηττα: 7-1 από Ουγγαρία (1954)
 
Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ
 
Τερματοφύλακες: Φρέιζερ Φόρστερ (Σέλτικ), Μπεν Φόστερ (Γουέστ Μπρομ), Τζο Χαρτ (Μάντσεστερ Σίτι).
Αμυντικοί: Λάιτον Μπέινς και Φιλ Τζαγκέλκα (Έβερτον), Γκάρι Κέιχιλ (Τσέλσι), Γκλεν Τζόνσον (Λίβερπουλ), Φιλ Τζόουνς και Κρις Σμόλινγκ (Μάντσεστερ Γ.), Λουκ Σο (Σαουθάμπτον).
Μέσοι: Ρος Μπάρκλεϊ (Έβερτον), Στίβεν Τζέραρντ, Τζόρνταν Χέντερσον και Ραχίμ Στέρλινγκ (Λίβερπουλ), Φρανκ Λάμπαρντ (Τσέλσι), Τζέιμς Μίλνερ (Μάντσεστερ Σίτι), Τζακ Γουίλσιρ και Άλεξ Όξλεϊντ- Οξλέιντ Τσάμπερλεϊν (Άρσεναλ), Άνταμ Λαλάνα (Σαουθάμπτον).
Επιθετικοί: Ρίκι Λάμπερτ (Σαουθάμπτον), Γουέιν Ρούνεϊ και Ντάνι Γουέλμπεκ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Ντάνιελ Στάριτζ (Λίβερπουλ).
 
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Δεύτερο Μουντιάλ και για τον Ρόι Χόντσον. Ο 66χρονος (09/08/47) έχει πλούσια προπονητική καριέρα. Η πρώτη του δουλειά σε εθνική ομάδα ξεκίνησε το 1992 με την Ελβετία, με την οποία έφτασε μέχρι τους «16» του κόσμου το 1994. Ήταν προπονητής της Φινλανδίας για έναν χρόνο δίχως καμία διάκριση. Με τα Τρία Λιοντάρια, έφτασε στους «8» του EURO 2012 και τώρα δοκιμάζεται σε Μουντιάλ.
 
comments powered by Disqus